Rozdział VIII

ROZDZIAŁ VIII

VIOLETTA

-Ale ty jesteś dla mnie kimś więcej...-wydusiłam to z siebie wreszcie-Nawet nie wiesz jak ja się dzisiaj czułam, kiedy traktowałeś mnie jak powietrze, nawet nie powiedziałeś mi głupiego cześć. Gdy Ciebie zobaczyłam z Ludmiłą, jak się przytulacie i jak dobrze bawicie się ze sobą. Ucieszyłam się z duetu z Tomasem, bo myślałam,że w ogóle cie nie obchodzę.-popłakałam się, a on pocałował mnie w czoło i 

przytulił mnie do siebie. Dzięki temu miałam całkowitą pewność,że postąpiłam słusznie. Czułam,że w ramionach Leona znajdę bezpieczeństwo i ze niczego mi nie zabraknie. Nie wiem czy Tomas dałby mi poczucie bezpieczeństwa ale nie chcę próbować. Mam Leona i nie zamierzam go stracić.
- Jesteś dla mnie najważniejsza i zawsze będziesz.-spojrzał mi w oczy.- Kocham Cie Violetto.
-Ja...ja też Cię kocham.-powiedziałam i chyba się zaczerwieniłam.- Ale poczekaj muszę porozmawiać z Tomasem chcę być w stosunku do niego fair.
-Spotkajmy się za godzinę w RestoBarze.-poszedł, a ja zaczęłam szukać Tomasa. W sali Beto byli Fran i Braco. Kłócili się śmiesznie to wyglądało, bo ona mówiła po włosku natomiast on po rosyjsku. Ich duet może być ciekawy. W sali Angie znalazłam Camilę i Andresa oni kłócili się czyją piosenkę mają zaśpiewać  Znalazłam Tomasa w sali u Gregoria. Ćwiczył układ, gdy mnie zobaczył przestał i podbiegł do mnie.
-Violetto! Dobrze,że Cię widzę.-ucieszył się na mój widok.
-Ja też się ciesze,że Cię widzę  ponieważ chciałabym Ci coś powiedzieć.-za cholerę nie wiedziałam jak ja mam mu to oznajmić. 
-Stało się coś?-powiedział przestraszony.
-Bo jakby Ci to powiedzieć. Jesteś dla mnie ważny, ale jako przyjaciel. Ja zdecydowałam,że chcę się z Tobą tylko przyjaźnić.-zagryzłam wargi i czekałam na jego reakcję.
-Przyjaciel?Okay...Skoro tak wybrałaś. Ale duet śpiewamy rzem?-zapytał z nadzieją w głosie.
-Jasne. Oczywiście. Mam już kawałek piosenki to możemy ją wykorzystać.

LUDMIŁA

Nie mogę uwierzyć,że Natalia mnie zostawiła. Tak po prostu. Chyba ma racje ostatnio ja wykorzystywała, a miała być koją przyjaciółką. Muszę ją jakąś odzyskać tylko nie wiem jak. Jeszcze ta sprawa z Tomasem i Violettą.

-Ludmiła!- usłyszałam za sobą głos Leona.- Nareszcie Cię znalazłem.- powiedział zdyszany.

-Leon nie mam głowy na wymyślanie piosenki. Mamy tydzień coś wymyślimy.

-Nie chodzi mi o duet. Chcę pogadać o Violetcie...

-Nie wymyśliłam planu...-przerwałam mu, wstałam z ławki i już chciałam odejść.

-Nie musisz nic wymyślać. Violetta wybrała mnie.-powiedział z szerokim uśmiechem.

-Słucham?- nie dowierzałam.

-Viola powiedziała,że woli mnie. Tomas jest twój.-Leon był tak szczęśliwy,że prawie skakał.

-Leon to świetnie. Teraz muszę przekonać Tomasa do siebie.

TOMAS 

A więc Violetta wybrała Leona. Nie rozumiem dlaczego. Ale tak łatwo się nie poddam. Przed mia udawałem,że nic nie robię sobie z jej decyzji. Musze coś wymyślić, aby Viola była moja. Ona jest dla mnie stworzona.

***KONIEC***

Jest i Leonetta :D Mam nadzieję,że rozdział wam się spodoba :)